آشنایی کامل با شرکتهای کشتیرانی NVOCC

در تجارت بین‌‌المللی جهت تحویل کالا از فروشنده به خریدار، به شرکت‌های واسطه برای حمل و نقل کالا نیاز است. استفاده از خدمات این شرکتها به سبب آشنایی کامل با روند کار و قوانین موجود، کار را برای صاحبان کالا بسیار آسانتر خواهد کرد. شرکتهای کشتیرانی NVOCC نیز از جمله شرکت های واسطه هستند که عضو دسته کریر یا حمل کننده ها به حساب می آیند. برای درک مفهوم درست آن ابتدا لازم است با مفهوم کریر آشنایی پیدا کنید. در ادامه به شرح وظایف و حقوق شرکتهای کشتیرانی NVOCC و همچنین حق توقف تعرفه آنها پرداخته ایم.

لیست مطالب

نگاهی بر مفهوم کریر یا حمل کننده، وظایف و حقوق آن

کریرها ( carrier) جزو شرکت های حمل و نقل می باشند که با مالکیت وسیله نقلیه حمل بار مانند کشتی به نام تجاری خود، پس از عقد قرار داد با فرستنده کالا، تمام مسئولیت‌های حمل فیزیکی کالا از مبدا به مقصد را به عهده می گیرند.

کریرها اشخاص حقیقی یا حقوقی بین المللی هستند که وظایف و مسئولیت‌های آنها به شرح زیر است:

تهیه مدارک و مستندات لازمه در جهت فراهم کردن امکان سفر

تودیع ضمانت‌نامه‌های لازم به سازمانهای مربوطه جهت اخذ مدارک و اسناد ضروری

بستن قرارداد حمل و صدور راهنامه

رعایت مسیر مشخص شده و مدت زمان حمل کالای ترانزیتی معین شده از سوی مقامات گمرکی

ارائه اسناد کالای مربوط به مقامات گمرکات از مبدا تا مقصد، راه‌‌‌نامه و مراقبت در سالم نگه داشتن پلمپ‌های گمرکی

بارگیری کالا در مبدا و نظارت بر آن و همچنین تطبیق محموله با مندرجات اسناد حمل

تامین وسیله نقلیه مناسب جهت انتقال محموله

دقت در تحویل محموله به مقصد و اخذ گواهی‌های مربوطه

تحویل کالا به گیرنده در محل‌های معینشده از سوی مقامات گمرکی

تخلیه بار و نظارت بر روند تخلیه و همچنین شمارش کالا، امضا اسناد کسر، اضافه و آسیب دیدگی

حقوق شرکتهای کریر در صورت بجای آوردن تعهدات خود، به شرح زیر است:

چنانچه حوادث و اتفاقات پیش‌بینی نشده و خارج از حیطه اختیارات کریر، باعث به وجود آمدن اختلال در اجرای تعهدات شود، کریر موظف به پرداخت خسارت نخواهد بود.

چنانچه کیفیت و کمیت کالای ارسالی به درستی توسط فرستنده تعریف نشده و باعث وارد شدن خسارت به کریر شود، فرستنده موظف به جبران این ضرر خواهد بود.

اگر هنگام تحویل کالا های آکبند و بستهبندی شده با همان پلمپ اولیه، مغایرتی در محتویات کالا مشاهده شود مسئولیتی بر عهده کریر نخواهد بود.

تا زمانی پرداخت کامل هزینه‌ها و کرایه مربوط به حمل و نقل، کریر مجاز اصل امکان دخل و تصرف صاحب اصلی در کالا را سلب کند.

چنانچه برخلاف قرارداد زمان بارگیری به تعویق بیفتد، هزینه توقف کامیون بر عهده مشتری خواهد بود.

شرکتهای کشتیرانی NVOCC چه کسانی هستند؟

شرکتهای کشتیرانی NVOCCعبارتند از شرکت هایی که اقدام به انجام عملیات حمل و نقل می نمایند ولی صاحب کشتی نیستند.

NVOCC مخفف عبارت (Non-Vessel Operating Common Carrier) می باشد و همانطور که از نامش پیداست در واقع همان شرکت های کریر هستند با این تفاوت که مالک کشتی با نام تجاری خود نبوده و وظایف حمل و نقل محموله ها را با اجاره کردن بخشی از فضای کشتیها به انجام می رسانند. تمام وظایف و حقوق مربوط به کریر که در بالا ذکر شد در مورد شرکت های کشتیرانی NVOCC نیز صدق می کند.

این شرکتها در ایران به سبب شدت گرفتن تحریم ها در صنایع کشتیرانی، قطع سرویس شرکتهای کشتیرانی مطرح جهان که پیشتر حجم بالایی از محمولات صادراتی و وارداتی کشورمان رو جابه جا می کردند و همینطور محدودیت سرویس های شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی و عدم امکان تخلیه و بارگیری کشتی های این شرکت در بسیاری از کشورها و بنادر مهم دنیا بسیار شناخته شده هستند. با توجه به بحران تحریم ها و کمبود کانتینر و کشتی، حضور آنها باعث تسهیل در چرخه حمل و نقل دریایی کشور شده است.

بررسی علت تعرفه حق توقف بالای شرکت های کشتیرانی NVOCC

شرکتهای کشتیرانی NVOCC به این سبب که ناچار به پرداخت هزینه برای اجاره کشتی و کانتینر می باشند، دریافت هزینه حق توقف بر اساس تعرفه ریالی‌ای که برای مثال شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی دریافت می کند توجیه از نظر اقتصادی به صرفه نبود. به همین دلیل دو نوع تعرفه حق توقف، یکی برای شرکت های کشتیرانی جمهوری اسلامی و دیگری برای شرکت های کشتیرانی خارجی تعریف شد.

یکی از مزایای این شرکت ها برای صاحبین کالایی که برای دریافت محموله خود عجله دارند این است که قادرند بدون نیاز به دریافت نوبت کانتینر و البته هزینه حمل بالا، عملیات حمل و نقل را تسریع بخشند.

صاحبین کالا در هنگام عقد قرارداد با این شرکت ها باید به روند اعلام هزینه حمل از سوی آنان توجه داشته باشند، چراکه برخلاف شرکت های کشتیرانی جمهوری اسلامی و یا شرکت های کشتیرانی مطرح و معتبر دیگر که در زمان اعلام هزینه‌های حمل، تمامی هزینه‌های جانبی حمل را اعلام می کنند، شرکت های کشتیرانی NVOCC بعضی هزینه ها را در قالب Surcharge و هزینه‌های حمل احتمالی که ممکن است حتی در حین انجام عملیات حمل دریایی اضافه شوند را اعلام می کنند.