سلطان یاقوت

قانون بودجه سال 1401

قانون بودجه سال 1401

قانون بودجه سال 1401برآورد درآمدها و هزینه‌ها جهت برنامه ریزی مالی، امری ضروری است. هر شخصی می‌تواند جهت کنترل درآمد خود، یک برنامه بودجه تنظیم نماید؛ اما اهمیت بودجه در دستگاه‌های بزرگ مانند دولت بیشتر معنا پیدا می‌کند. در بخش دولتی یک کشور، افراد زیادی به عنوان مدیر، مسئول، کارمند، اداره و ارگان مشغول به فعالیت هستند که برقراری تعادل میان درآمدها و هزینه‌های آن‌ها دشوار خواهد بود و در اینجا ارزش قانون بودجه مشخص می‌شود. در متن قانون بودجه کشور ایران که باید به تصویب قوه مقننه برسد، مقدار هزینه تخصیص یافته به هر بخش از امور دولتی به طور دقیق ذکر شده‌اند. قانون بودجه ایران به صورت سالانه شده و به معنای پیش‌بینی آینده مالی دولت است. اگر مایلید درباره بودجه کل کشور، منابع و مصارف آن و همچنین قانون بودجه سال 1401 اطلاعات بیشتری به دست بیاورید، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

بودجه کل کشور چیست و از چه نظر اهمیت دارد؟

بودجه کل کشور به معنای برنامه دخل و خرج یک ساله دولت است که در آن ابتدا درآمدها و سپس هزینه‌های دولت در سال بعد محاسبه و تخمین زده می‌شود. دولت هر سال براساس محاسباتی که صورت گرفته، این برنامه را نوشته و در تاریخ مقرر 15 آذر ماه در قالب سندی به نام لایحه بودجه تقدیم مجلس شورای اسلامی ایران می‌کند. اگر مجلس پس از بررسی کامل لایحه بودجه، آن را تصویب نمیاد، لایحه بودجه به قانون بودجه تبدیل و همگانی می‌شود. دولت باید قانون بودجه را مبنا و الگویی برای خرج و مخارج سال بعد قرار دهد و برنامه‌های خود را مطابق آن تنظیم نماید. بودجه کل کشور که به آن بودجه دولتی نیز می‌گویند، شامل 2 بخش اساسی است که عبارتند از: بودجه عموم دولت و بودجه شرکت‌های دولتی، بانک‌ها و موسسه‌های دولتی وابسته.

با کمک برنامه بودجه، می‌توان عملکرد یک ساله دولت را بررسی کرد، کنترل منابع را به دست گرفت و جهت رسیدگی به اهداف کشور برنامه‌ریزی نمود. همچنین باید بدانیم که هیچ دولتی بدون داشتن برنامه بودجه نمی‌تواند دست به فعالیتی بزند.

منابع و مصارف بودجه دولتی کدامند؟

بودجه همانند یک ترازنامه می‌باشد که یک طرف آن را درآمد و منابع و دیگر طرف آن را هزینه‌ها و مصارف تشکیل می‌دهند. منابع بودجه دولتی و مصارف آن هرکدام از 3 بخش تشکیل شده‌اند که درآمد ذکر شده در هر شماره بخش منابع، صرف هزینه‌های شماره یکسان در بخش مصارف می‌شود. برای مثال درآمد حاصل از واگذاری دارایی‌های سرمایه صرف هزینه های تملک دارایی سرمایه می‌شود.

منابعی که بودجه دولتی از آن تامین می‌شود عبارتند از:

  1. درآمدها: شامل مالیات، عوارض گمرک، جرایم راهنمایی و رانندگی و غیره؛
  2. واگذاری دارایی های سرمایه ای: شامل فروش نفت، سنگ آهن و محصولات وابسته، مس و طلا و همچنین واگذاری طرح های عمرانی تکمیل نشده؛
  3. واگذاری دارایی های مالی: شامل سهام شرکت ها یا اوراق بهادار دیگر.

مصارفی که بودجه دولتی صرف آن‌ها می‌شود عبارتند از:

  1. هزینه ها: شامل حقوق کارمندان، معلمان، نیروهای مسلح، خدمات دهندگان سلامت و… ؛
  2. تملک دارایی سرمایه ای: شامل احداث پالایشگاه، سد، نیروگاه و… که به بودجه عمرانی معروف است؛
  3. تملک دارایی مالی: شامل خرید سهام و اوراق بهادار و پرداخت سود سهام منتشر شده و اوراق دیگر.

اصول بودجه در ایران

در بحث بودجه، اصل به معنای قواعد، مقررات و ضوابط مفيد در تهيه و تنظيم بودجه است که در ایران، اصول بودجه از قانون اساسی کشور، قانون برنامه و بودجه، قانون محاسبات عمومی و دیدگاه‌های کارشناسان اقتصادی سرچشمه می‌گیرند. در ادامه به اصول کلی بودجه که صاحب نظران برروی آن‌ها توافق دارند اشاره خواهیم کرد:

  • اصل سالانه بودن بودجه
  • اصل تقدم درآمد بر هزینه
  • اصل تعادل بودجه
  • اصل پیش‌بینی و تقدم
  • اصل وحدت بودجه
  • اصل تمرکز عایدات
  • اصل جامعیت یا کاملیت بودجه
  • اصل شاملیت یا تفصیل بودجه
  • اصل تخصیص و غدم تخصیص بودجه
  • اصل انعطاف‌پذیری
  • اصل تخمینی بودن هزینه‌ها
  • اصل تنظيم بودجه بر مبنای عمليات
  • اصل تفكيک هزينه‌های مستمر از غير مستمر

متن قانون بودجه سال 1401

قانون بودجه کل کشور سال 1401، در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی در تاریخ 25 اسفند ماه سال 1400 تصویب و طی نامه شماره 1314، توسط رییس جمهور در 9 فروردین سال 1401 ابلاغ شد.

این قانون از 20 تبصره یا بند تشکیل شده است که در ابتدا به عناوین این تبصره‌ها اشاره کرده و در آخر برای علاقه‌مندان به مطالعه متن کامل قانون بودجه سال 1401، فایل پی دی اف آن را قرار می‌دهیم.

تبصره 1-  نفت و روابط مالی آن با دولت / صندوق توسعه ملی

تبصره 2-  شركت‌های دولتی و واگذاری آن‌ها

تبصره 3-  تأمين مالی خارجی (فاينانس)

تبصره 4- مشاركت با بخش غيردولتی براي اجرای طرح‌ها

تبصره 5- تأمين مالی داخلی از محل اوراق مالی اسلامی

تبصره 6- عوارض و ماليات

تبصره 7- صنعت، معدن و ارتباطات

تبصره 8- آب و كشاورزی

تبصره 9- آموزش، پژوهش و فرهنگ

تبصره 10- قضائی، انتظامی، دفاعی

تبصره 11- مسكن و حمل و نقل

تبصره 12- حقوق و دستمزد

تبصره13- پيشگيری از حوادث غيرمترقبه

تبصره 14- هدفمندسازی يارانه‌ها

تبصره 15- برق و انرژی هسته‌ای

تبصره 16- تسهيلات تكليفی

تبصره 17- رفاه و سلامت

تبصره 18- توليد و بهره‌وری

تبصره 19- بودجه

تبصره 20- منابع انسانی دولت

بیشتر بخوانید :

5/5 - (1 امتیاز)